Hoe laat je met circulaire materialen monumentale panden hun karakteristieke uitstraling behouden?
Monumentale gebouwen zijn zeer geliefd om in te wonen. En met een goede reden. Het gebouw bevat legio details, die het pand zijn authentieke uitstraling geven. De bewoners willen deze uitstraling in veel gevallen behouden en de architect wil of móet met de meest duurzame en circulaire materialen werken. Hoe vind je hierin de juiste balans?
Een voorbeeld van een bedrijf dat hier op zijn eigen wijze een perfecte oplossing voor heeft gevonden is Leadax. Leadax produceert een circulaire loodvervanger, gemaakt uit gerecycled polyvinyl butyral (PVB). PVB is een folie welke zit in gelaagd glas, zoals veiligheidsglas van een gebouw, of de voorruit van een auto. Bij de recycling van glas, wordt de folie van het glas gescheiden en dient het glas als nieuwe grondstof. De folie werd tot op heden verbrand of gedumpt, totdat Leadax er een bestemming voor vond. Het bedrijf weet deze afvalstroom te modificeren tot een bruikbare, constante kwaliteit grondstof.
In de drie jaren die voorafgingen aan de productie is er twee jaar gespendeerd om het product de look-and-feel van bladlood te geven. Het resultaat is een loodvervanger dat op het eerste oog niet van lood te onderscheiden is. Vooral bij panden die hun eigentijdse uitstraling dienen te behouden biedt een waterkerend en circulair product als Leadax een uitkomst. Bovendien biedt het architecten nu al de mogelijkheid om te voldoen aan het Grondstoffenakkoord, dat stelt dat in 2030 50% minder primaire grondstoffen gebruikt dienen te worden.
Naast de loodvervanger werkt Leadax ook aan een circulaire dakbedekking, gemaakt uit dezelfde grondstof. Naar verwachting wordt deze dakbedekking in 2020 op de markt gebracht. Leadax roofing, zoals het product naar verluidt genoemd gaat worden, concurreert daarmee direct met andere dakbedekkingen, zoals EPDM, PVC en TPO. De dakbedekking is wederom een stap richting de circulaire economie.
