Leo Vromantoren krijgt specifieke raamventilatie

De Leo Vromantoren is een woongebouw voor de sociale sector, door 01-10 Architecten uit Rotterdam getekend voor de woningbouwcoöperatie Woonpartners Midden-Holland. Het gaat om één van de eerste nieuwbouwprojecten in Gouda Oost om deze wijk volledig te vernieuwen. De in 2016 opgeleverde woontoren, die samen met een andere toren de entree tot de wijk moet vormen, omvat 39 appartementen. Opvallende architecturale elementen zijn onder meer de gesloten plinten aan de oostzijde en de met een grafisch motief gedecoreerde glazen hekwerken langs de balkons.

BIJZONDERE DETAILLERING

De gevel is opgetrokken in een combinatie van gevelsteen en architectonisch beton. Opvallend zijn de bijzondere detaillering en de subtiel ingewerkte ventilatieroosters boven de ramen. ‘Vanuit de Nederlandse markt hadden we een tijdje geleden een concrete vraag gekregen naar een specifieke oplossing voor de montage tegen stelkozijnen’, verduidelijkt Roel Berlaen, communicatieverantwoordelijke bij Renson. ‘Om dat te kunnen realiseren, hebben we van onze raamventilatie Invisivent een aparte variant voor die markt gecreëerd. Aanvankelijk was dat een maatwerkoplossing voor deze Leo Vromantoren, maar inmiddels heeft dat geleid tot een standaard systeem dat we vanaf dit jaar verder in Nederland introduceren.’

Invisivent NL is volledig geschikt voor de Nederlandse bouwwijze, met de plaatsing van ramen van buitenaf. Renson hield bij de ontwikkeling ervan onder meer rekening met de variatie in dikte en breedte van de aanslagflens op Nederlandse raamkozijnen, maar ook met de rubberopname. ‘Dat is mogelijk door een gepatenteerd mechanisme. De dichtingsrubbers van het kozijn zelf kunnen ononderbroken doorlopen in het aanslagprofiel van de Invisivent NL, wat een perfecte aansluiting tegen het stelkozijn mogelijk maakt.’ 

I-FLUX

De fabrikant past de i-Flux-technologie toe, die via de raamverluchting een maximaal comfort en een minimaal energieverlies garandeert. ‘Een zelfregelende klep in het toevoerrooster reageert op drukverschillen, waardoor het mogelijk is om ook bij hoge winddrukken het luchtdebiet constant te houden en tocht te vermijden. Dankzij de manueel verstelbare binnenklep kan de gebruiker zelf zijn gewenst debiet bepalen, bijvoorbeeld in functie van de bezettingsgraad van de kamer. De vorm van de binnenklep leidt de verse lucht naar boven, zodat die zich optimaal in de ruimte kan verspreiden’, legt Roel Berlaen uit.

DAGLICHTOPTIMALISATIE

Architecturaal oogt het geheel slank en elegant, want het rooster gaat eigenlijk op in het kozijn. ‘Voor ons was het belangrijk dat de roosters compact en goed te integreren waren met de verdere raamdetaillering in aluminium. Door de gangbare plaatsing van kozijnen moest het rooster voorzien zijn van een aanslagprofiel conform het aluminium kozijnprofiel’, verduidelijkt architect Arjen Kabboord van 01-10 Architecten. ‘Daarnaast was het onze wens dat de raamdorpel voldoende hoog bleef ten opzichte van het vloerpeil, onder meer in het kader van daglichtoptimalisatie. Dat kan dankzij de heel compacte hoogte van de Invisivent NL. Globaal bekeken zijn we tevreden over dit systeem, ook op esthetisch vlak creëert het een meerwaarde.’

‘Op vlak van schoonheid is het inderdaad een mooie oplossing, die het uitzicht van suskasten en glasroosters ver overstijgt’, pikt Roel Berlaen in. ‘Zeker bij renovaties is dat een grote troef.’

DIVERSE UITVOERINGEN

De plaatser kan de Invisivent NL als ‘monobloc’ rechtstreeks vastschroeven tot in het houten, aluminium of kunststof stelkozijn. Het systeem is compatibel met de meest courante raamprofielen, gebaseerd op de jarenlange ontwikkelingen van de Renson Invisivent voor de Belgische markt. Het product is standaard verkrijgbaar in een ‘High Flow’-versie, maar is daarnaast ook beschikbaar in een akoestische (AK Basic, High en Ultra) en een ‘High Rise’-uitvoering voor hoogbouw. Bij de akoestische versies kan de architect kiezen voor een hoger of lager dempingsniveau, in functie van de geluidsbelasting. 

Tekst: Bart Vancauwenberghe | Fotografie: José Chan