EEN STUKJE GESCHIEDENIS VAN HET PROJECT FENIX

Een stukje geschiedenis van het project Fenix

In de jaren 20 was de 360 meter lange ‘San Francisco Loods’ de grootste overslagloods ter wereld. Door de loods heen liepen twee spoorlijnen en aan de betonnen gevel hingen grote laadbakken voor de goederen. Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog bombardeerden de nazi’s de waterzijde. Na de oorlog werd deze kant herbouwd, maar toen een grote brand de loods in tweeën splitste, bleven er twee separate loodsen over. De Fenixloods kent dan ook twee tijdlagen, namelijk de oorspronkelijke loods uit 1920 en de herbouwde waterkant uit 1950.

Vanaf 2009 start de Gemeente Rotterdam een marketingprogramma samen met aannemer Heijmans om de woonkwaliteit in Katendrecht te verbeteren. De herbestemming van Fenix 1 is onderdeel van het Rondje Rijnhaven. Als Mei Architecten in 2013 de tender wint, start het project Fenix 1.

Samenwerking Fenix

‘In 2014 kwam ik voor de eerste keer bij de loods,’ vertelt applicateur Ruud van der Looy van Stukadoors- en Afbouwbedrijf M. van der Looy uit Bergeijk. ‘Een jaar later kwam ik met werkvoorbereider Gert van der Zwaan van Heijmans in contact en hebben we eigenlijk al vóór de daadwerkelijke opdracht veel detailleringen besproken. Later hebben we nog veel gesprekken gehad, omdat er wel wat haken en ogen aan zaten om het oude en het nieuwe in detail gelijk te krijgen.’

Ruud werkt zeer regelmatig samen met Strikolith, vooral in projecten voor gevelisolatie. ‘Je weet dan van elkaar tot hoever je kunt gaan en wat je van elkaar kunt verwachten. Dan loopt het als een geoliede machine.’

Verschillende gevels

De gevel aan de Veerlaan ziet er heel anders uit dan de gevel aan de Rijnhaven. Waarom? ‘In 1920 was de loods gebouwd met beton. In die tijd waren er nog niet zoveel technieken voorhanden om beton te verdichten, dus werd die gevel gestuct. In de jaren 50 daarentegen, kon beton al beter verdicht worden en bleef het gewoon ruw beton en metselwerk,’ vertelt Robert Platje van Mei Architecten. ‘Door allerlei materiaal- en kleurenonderzoek en het bestuderen van oude tekeningen hebben we ontdekt hoe de gevel er in de jaren 20 uitzag. De gevel aan de Veerlaankant is helemaal gerestaureerd. Het kostte bloed, zweet en tranen, maar alle details die er oorspronkelijk waren, zijn weer geprojecteerd op de bestaande loods.’

Aan de andere kant van de loods moest een parkeergarage komen. Hiervoor was het noodzakelijk om de gevel te slopen. Een nieuwe betonconstructie van prefab beton kwam hiervoor in de plaats. Op het betonelement is een laag stucwerk geplaats waarvan de detaillering er hetzelfde uit moest zien als op de bestaande gevel. ‘We hebben de contouren van de oude situatie gekopieerd op de nieuwe gevel. Dit hebben we opgedikt met isolatie en gevelstuc, zodat het qua vorm hetzelfde oogt,’ legt Gert uit.

De contouren van de trein

‘Bij de parkeergarage kwam de trein vroeger naar binnen en die contouren van die treiningang wilden we ook weer terug hebben. We hebben de nieuwe puien iets teruggelegd en zo diep mogelijk in de gevel gedetailleerd. Daardoor lees je nog wel af dat dit eigenlijk open gaten waren,’ aldus architect Robert.

Vertrouwen is de basis

‘Om dit allemaal te realiseren hebben we veel en intensief samengewerkt. We hebben vooral in het begin veel tegenslagen gehad. Uiteindelijk liepen daardoor verschillende planningen door elkaar, maar door goed overleg lukte dat ook. We hebben bijvoorbeeld zo snel mogelijk de gevel wind- en waterdicht gemaakt zodat men binnen verder kon. Dat gevelstucwerk kon dan wel even wachten. Als je vertrouwen in elkaar hebt, weet je van elkaar wat wel en niet kan. Het is echt een titanenklus geweest, maar we kijken van alle kanten tevreden terug op het resultaat,’ besluiten de heren eensgezind.